Toegelaten tot De Gereformeerde Kerken in Nederland (1896). ( < Naar deel 1 ) – Maar nu de rest nog! Toelating tot de Gereformeerde Kerken in Nederland! Aan de classis Dordrecht werd daartoe om medewerking gevraagd.
De Gereformeerde Kerk in Brussel werd op 30 december 1894 geïnstitueerd.
Op 21 november 1888 werd als gevolg van de Doleantie in het Noord-Hollandse Purmerend de Nederduitsche Gereformeerde Kerk (doleerende) geïnstitueerd.
De Doleantie. ( < Naar deel 1 ) – De Doleantie van 1886 stelde hier weinig voor. In dat jaar scheidde en groep rechtzinnige hervormden zich af van de Hervormde Kerk, omdat zij vonden dat er te veel leervrijheid was in de kerk.
De Gereformeerde Kerk te Ermelo werd op 11 september 1887 geïnstitueerd als Nederduitsche Gereformeerde Kerk (doleerende).
De Gereformeerde Kerk in het Friese Sexbierum werd op 1 december 1835 geïnstitueerd als Christelijke Gereformeerde (!) Gemeente. Sinds 1841, toen de erkenning van de overheid afkwam werd de gemeente als ‘Christelijke Afgescheidene Gemeente’ ingeschreven. De overheid duldde de term ‘gereformeerd’ niet voor Afgescheiden Gemeenten. Die was voorbehouden aan de Nederlandse Hervormde Kerk, vond men.
De Gereformeerde Kerk in het Groningse Warffum werd op 23 september 1835 geïnstitueerd als Christelijke Afgescheidene Gemeente door ds. H. de Cock (1801-1842), de eerste Afgescheiden predikant in Nederland.
5. Van GKN naar PKN (slot). ( < Naar deel 3 ) – Nu de gang van zaken betreffende Afscheiding, Doleantie en Vereniging te Delft beschreven is, rest ons – in vogelvlucht en als toegift – in dit laatste artikel nog een aantal andere zaken te vermelden betreffende de verdere loop van de Gereformeerde Kerk … Lees verder Afscheiding en Doleantie te Delft – en daarna (4)
De Gereformeerde Kerk in het Utrechtse Renswoude werd op 29 juni 1853 als Christelijke Afgescheidene Gemeente geïnstitueerd, al denkt kerkhistoricus dr. C. Smits dat het mogelijk pas in 1858 zover was.
door dr. O.C. Broek Roelofs De onrust in de Gereformeerde Kerken, aan het licht gekomen in felle perspolemieken aan het einde van de jaren dertig van de twintigste eeuw, leidde uiteindelijk tot een breuk. Leer- en tuchtuitspraken wekten beroering. Ook aan de kerken in het ‘Olde Landschap’ is het niet ongemerkt voorbijgegaan.