Op zondag 25 november 2018 om half tien werd in de protestantse (voormalig gereformeerde) Triomfatorkerk aan de Gebroken Meeldijk 150 te Barendrecht de laatste kerkdienst gehouden. Deze stond onder leiding van ds. C. Romkes. Zoals we al eerder berichtten is de kerk verkocht aan de vrijgemaakte Gereformeerde Kerk van Barendrecht-Pernis-Albrandswaard.

De dienst begon met orgelspel (‘Wachet auf, ruft uns die Stimme’ van Johann Sebastian Bach) en met het zingen van psalm 93, ‘een psalm over God die triomfeert over heel de wereld’. De preek werd gehouden naar aanleiding van de tekst uit Jesaja 66 de verzen 1 tot en met 4, waar – ‘net als de tempel herbouwd en bijna klaar is’ – de Heer zegt: ‘De hemel is Mijn troon, de aarde Mijn voetenbank. Waar zouden jullie een huis voor Mij kunnen bouwen? (…) Toch sla ik acht op wie verdrukt wordt, op mensen met een gebroken geest (…)’. De lezing was uit Filippenzen 2 de verzen 5 tot 11, ‘(…) Laat onder u de gezindheid heersen die Christus Jezus had. (…)’.

In de overdenking wees de predikant er op dat het in de kerk niet gaat om de stenen maar om de mensen die zich ervoor inzetten. God wil gediend worden door zorg voor de armen van geest en voor de vreemdeling; Hij wil wonen bij de mensen die vermorzeld worden door de molens van de maatschappij. (…) Heeft God een huis nodig? Nee, God vraagt: waar is je broeder? (…) Nu we deze kerk verlaten, moet blijken dat we een verbond met elkaar hebben; (…) aandacht voor elkaar werkt altijd. De rest is stenen, pijpen en meubilair. De liefde wordt nooit moe’.

‘Deze zondag is de zondag van Christus Koning. Zo heet ook de kerk: ‘Triomfatorkerk’. Dat is niet het triomfantelijke van ons; het is geen kwestie van gouden bekers en hoge torens; (…) Christus was Triomfator. Hij ging aan het Kruis. Daar ligt Zijn triomf (…).’

‘De wijkkerkenraad heeft besloten niet met de hakken in het zand te gaan, maar wij dwingen ons er zelf toe de teleurstelling te boven te komen. Ik denk dat jullie [de gemeente] dat lukt. Ja, ik vind, dat jullie dit lukt’. (…) We schuiven aan in de Dorpskerk, sommigen in de Bethelkerk, om elkaar aan te vullen en te verrijken. De toekomst van Christus’ gemeente ligt in ogen die elkander aanzien; in handen die naar elkaar uitgestoken worden; in woorden van liefde die we spreken. Daar smacht de wereld naar’.

Na afloop van de dienst – waaraan ook de Cantorij medewerking verleende – konden de gemeenteleden onder het genot van een kop koffie (etc.) napraten over deze laatste dienst in de Triomfatorkerk.