Afgescheidenen naar Amerika.
In 1847 vestigde zich een groep Afgescheiden kolonisten uit Nederland, o.l.v. dr. Albertus C. van Raalte (1811-1876) zich in het westen van de staat Michigan, en stichtte de stad Holland en een aantal andere dorpen daar in de buurt, zoals Zeeland, Graafschap, Groningen, Drenthe, Overisel, enz.
Gezamenlijk vormden ze een op zichzelf staande kerkelijke classicale vergadering onder de naam ‘Classis Holland’. In 1850 verenigde de Classis Holland zich met de RCA, de Reformed Church in America (deze kerk ontstond uit de oude Nederduitsche Gereformeerde Kerk, waarvan de eerste plaatselijke gemeente in 1628 gesticht werd in Nieuw Amsterdam (nu New York). De stichter van deze gemeente was ds. Jonas Michaëlius, die aanvankelijk predikant in Nederland was, maar naar Amerika uitgezonden werd. Het is de oudste protestantse kerk die in Noord-Amerika steeds bestaan heeft. Een kerk met oude Nederlandse wortels dus).
Ontevredenheid.
In de jaren na de aansluiting van de ‘Classis Holland’ bij de Reformed Church in America (RCA) bleek onder een deel van de kolonisten toenemende ontevredenheid met de koers van de RCA, wat uiteindelijk resulteerde in het uittreden van de Classis Holland uit de Reformed Church in America in 1857. Als reden daarvoor gold de klacht, dat gereformeerde kerkleiders in het oosten van de Verenigde Staten de gereformeerde leer en praktijk veronachtzaamden. Zo ontstond een nieuw kerkverband: de Christian Reformed Church in America (CRC).
De leiders waren de ouderlingen Gijsbert Haan (oorspronkelijk afkomstig uit Hilversum en J. Gelock, en de predikanten Koene van den Bosch (afkomstig uit Noordeloos) en H.G. Klijn, in 1849 vanuit Middelburg naar Michigan geëmigreerd was. Ds. Klijn keerde trouwens spoedig tot de Reformed Church in America terug, met slechts nog één andere predikant.
Het aantal leden van de Christian Reformed Church was vooralsnog zeer klein, en er waren veel te weinig predikanten. Om sterker te worden probeerde de CRC lange tijd door de Christelijke Afgescheidene Kerk in Nederland erkend te worden als de ware voortzetting van die kerk in de Nieuwe Wereld. Uiteindelijk slaagde men daarin, met als gevolg dat steeds vele gereformeerde immigranten vanuit Nederland zich bij haar aansloten.
De in 1864 vanuit het Nederlandse Burum (Frl.) naar Amerika geëmigreerde ds. Douwe J. van der Werp (1811-1876) leidde enige tijd een theologische opleiding, waarmee hij het tekort aan predikanten trachtte te verminderen. Maar in 1876 werd een Theologische School geopend, waaruit het tegenwoordige Calvin College en Seminary voortkwamen. Ook namen met enige regelmaat predikanten uit Nederland een beroep naar een CRC-gemeente in Amerika aan. De positie van de Christian Reformed Church werd steeds sterker.
Vooral tussen 1880 en de Eerste Wereldoorlog nam de Christian Reformed Church door de komst van Nederlandse immigranten sterk toe. Ook ontstond een kleine groei door vereniging met de Classis Hackensack van een ánder van oorsprong Nederlands kerkverband, de True Protestant Reformed Dutch Church. Verder zorgde in de jaren ’80 de in de Amerikaanse kerken veelbesproken kwestie betreffende geheime genootschappen (zoals de Vrijmetselaren) voor toetreding van een aantal gemeenten van de Reformed Church in America. Enkele verliezen werden echter geleden door een verschil van mening over de ‘algemene genade’ in 1924, waarvan de stichting van de Protestant Reformed Church het gevolg was. In de late jaren 1940 begon de immigratie van gereformeerde Nederlanders op grote schaal opnieuw, vooral in Canada.
‘Amerikanisatie’…
De Christian Reformed Church beleefde meerdere crises. De overgang van het Nederlands op het Engels als taal van de eredienst veroorzaakte veel problemen, net als dat het geval was bij andere naar de Verenigde Staten geïmmigreerde denominaties. De overgang van het Engels als voertaal in de kerkdiensten werd zeer versneld door de Eerste Wereldoorlog, en was omstreeks 1930 nagenoeg voltooid. Nederlandse diensten kwamen in verband met immigratie in Canada nog voor, maar de latere immigranten namen in Canada het Engels sneller over dan vroeger in de Verenigde Staten het geval was.
De Christian Reformed Church in America heeft als grondslag de drie Formulieren van Enigheid: de Heidelbergse Catechismus, de Nederlandse Geloofsbelijdenis en de Dordtse Leerregels.