(< Naar deel 1) – “Door zijn verdediging van de zaak der verdrukte Afgescheidenen kwam Groen van Prinsterer ook in botsing met zijn academievriend Thorbecke.
Lees verder Groen van Prinsterer als verdediger der Afgescheidenen (2)
‘De edelste pleitbezorger der Afgescheidenen is geweest mr. Guillaume Groen van Prinsterer’, zo begon de redacteur van het Kerkblaadje der Gereformeerde Kerk te Meppel – schoolhoofd S. Steensma – in 1916 zijn verhaal over wat Groen van Prinsterer (1801-1876) voor de Afgescheidenen betekende.
Lees verder Groen van Prinsterer als verdediger der Afgescheidenen (1)
‘De onrechtmatige vervolging van de Afgescheidenen, door de publieke opinie begunstigd, werd nochtans door enkele mannen van hoger positie gewraakt. Onder hen stond mr. Anne Maurits Cornelis van Hall (1808-1838) vooraan’.
Op 19 april 1836 was het ds. H. de Cock (1801-1842), die de ‘Wederkeerende Gereformeerde Gemeente’ van Schildwolde (in de provincie Groningen) institueerde. Op 17 januari 2016, op drie maanden na honderdtachtig jaar later, fuseerden de Gereformeerde Kerk te Schildwolde en de Hervormde Gemeente Slochteren tot de Protestantse Gemeente Slochteren-Schildwolde.
In Het Kerkblad (van 1892 tot 1910 het ‘Officieel Orgaan van De Gereformeerde Kerken in Nederland’) van 5, 12, 19 en 26 juni, 3, 10, 17, 24 en 31 juli, en 7, 14 en 21 augustus 1896, troffen we onderstaande berichten betreffende plaatselijke Gereformeerde Kerken aan.
Het grootste kwelmiddel dat op de Afgescheidenen werd toegepast, waren de inlegeringen. Om de godsdienstige bijeenkomsten in de huizen te beletten, werden op vele plaatsen militairen ingekwartierd.
In de nummers van 4, 11, 18 en 25 november 1961 van het Centraal Weekblad ten dienste van Gereformeerde Kerken in Nederland troffen we onder meer de volgende berichten over plaatselijke Gereformeerde Kerken aan.
In deel 1 schreven we over de Afscheiding in Maasland, over de kerkbouw en over de achtereenvolgende predikanten die de Christelijke Afgescheidene Gemeente (en sinds 1869 de Christelijke Gereformeerde Gemeente) dienden.
De weinige afgescheiden predikanten van het eerste uur gedroegen zich als reizende apostelen. met name ds. Hendrik Peter Scholte (1805-1868), die van 1836 tot 1847 in de stad Utrecht zijn domicilie had, was nimmer speciaal aan de gemeente aldaar verbonden.
In deel 1 schreven we over de Afscheiding, het kerkelijk leven en over de predikanten en de kerkgebouwen van de Christelijke Afgescheidene (Gereformeerde) Gemeente te Maasland. Ds. E. van de Kamp (1828-1912) was – na de predikanten P. van der Sluijs (1821-1890), J. Alting (1821-1890), E. Diemer (1834-1921), J. Kuiper (1841-?) en H. Schoolland (1843-1927) – de enige predikant die langere tijd – van 1877 tot 1900 – aan die gemeente verbonden was.