Gedenkboek gepubliceerd t.g.v. laatste kerkdienst in Harlinger Midlumerlaankerk.
Met een goed verzorgde kerkdienst werd op zondag 7 maart 2021 afscheid genomen van de protestantse (voormalig gereformeerde) Midlumerlaankerk te Harlingen. De dienst stond onder leiding van ds. T.G. van der Linden.
Het afscheid vond uiteraard in corona-opstelling plaats, in aanwezigheid van een beperkt aantal personen: twintig volwassenen en zes kinderen waren uitgenodigd, mensen die een sterke binding hadden met de voormalig gereformeerde Midlumerlaankerk (vier kinderen en twee van hun ouders konden niet komen, wegens corona op school). De overige gemeenteleden konden de dienst gelukkig via internet bijwonen.
De liederen werden gezongen door een voorzangster en de dienst begon met psalm 84 vers 1 en 2: “Hoe goed, hoe lieflijk is mij Heer, het Huis waar Gij Uw naam en eer hebt laten wonen bij de mensen”. Ook sommige andere liederen verwezen naar het afscheid van het kerkgebouw, zoals lied 276: ‘Zomaar een dak boven wat hoofden” en ‘Niets verontruste je’. Andere verwezen naar de nabijheid van en het vertrouwen op God, zoals psalm 81 ‘Jubel God ter eer, Hij is onze sterkte’ en lied 333, ‘Kom Geest van God, maak onze harten open, dat Christus bij ons woning vindt’.
‘Waardig en met verlichte tred’.
In het gebed werd om ontferming gevraagd om – “nu afscheid genomen wordt van het kerkgebouw, waaraan velen mooie en goede herinneringen hebben en waar door drie generaties lief en leed gedeeld werden” – als gemeente ‘waardig en met verlichte tred’ afscheid te kunnen nemen van deze plek, ‘dankbaar dat Gij ook op deze plaats Uw Naam hebt laten wonen onder de mensen. Ga met ons mee de toekomst in als de Levende’, waarna gebeden werd voor “ieder in de wereld die afscheid moest nemen, zoals vluchtelingen, ouders die hun kind verloren, ondernemers die door de corona-crisis hun bedrijf dreigen kwijt te raken, en laat ons ervaren dat de duisternis niet het laatste woord heeft, maar Uw licht, het licht van Christus, die gisteren en heden dezelfde is, en tot in eeuwigheid”.
De predikant verwees naar het verleden van de Midlumerlaankerk als evangelisatiekerk en schipperskerk, reden waarom uit de bundel van Johannes de Heer gezongen werd het glorialied “Daar ruist langs de wolken een lieflijke naam die hemel en aarde verenigt tezaam”.
Geldwisselaars.
Nadat de predikant de kinderen een ouderwets hoorapparaat had laten zien dat in de kerk gebruikt werd om slechthorenden de dienst te kunnen laten volgen via de ringleiding, sprak hij over de geldwisselaars in de tempel uit Johannes 2, toen Jezus hen uit de tempel verjoeg, omdat ze er een rovershol van gemaakt hadden.
De verkondiging.
“Na drie generaties worden de deuren van de voormalig gereformeerde Midlumerlaankerk gesloten. In deze dienst klinkt de laatste preek, volgend op vele diensten en preken van mij en mijn voorgangers. (…) De kerk was voor velen een plek van veel betekenis. Meer dan 170 gasten kwamen hier de afgelopen week om nog eenmaal in de kerk te zijn en zelf afscheid te nemen. (…) Met psalm 122 kan gezegd worden: Hier gingen ons de stammen voor. In deze plaats van ontmoeting en bemoediging werd gedoopt, belijdenis gedaan, werden huwelijken gesloten en ambtsdragers bevestigd. We moeten echter nuchter constateren dat de tijden veranderen, dat er minder kerkgebouwen nodig zijn; maar toch doet loslaten zeer. Dat achter je laten roept emotie op. (…) Maar ik denk dat we nog dieper moeten zoeken naar de dankbaarheid. Dát moet de toon van de muziek zijn: dankbaarheid, dat God hier Zijn Naam heeft laten wonen onder de mensen, zeventig jaar lang. We zoeken houvast in Exodus, waar een gesprek plaatsvindt tussen God en Mozes. Mozes is ongerust: We willen niet autonoom verder trekken, in eigen kracht. Wij willen van hier niet optrekken tenzij U Zelf met ons meegaat”.
“Hoe willen wij verder, ook straks na de coronatijd? Wordt het aanhaken of afhaken? Martien Brinkman ziet als rechtgeaard gereformeerd theoloog volop ruimte voor de kerk als plaats van naastenliefde en Godsontmoeting en als plaats waar je de hoogte- en dieptepunten van het leven mag delen. (…) Mozes kiest ook de weg met God: zeg ons toch nog één keer dat U Zelf in ons midden bent als we door de woestijn verder trekken. Door de corona woestijn, door de woestijn van het doorgeschoten marktdenken, door de woestijn van de ontkerkelijking, secularisatie. Als U Uw aangezicht niet met ons laat meegaan, dan willen wij van hier niet vertrekken. We kunnen pas met een gerust hart verder gaan als we weten dat U voor ons uitgaat en in ons midden bent”.
Waar het in de kerk om gaat.
“Gelukkig hebben we [in de aanloop naar de kerksluiting] een moeizame tijd achter ons gelaten. Nu staan we meer in de vrijheid om samen gemeente van Christus te zijn. Brinkman merkt op dat de kerk broedplaats van geloof, hoop, liefdebetoon en maatschappelijk bewustzijn mag zijn. Paulus zegt: ‘Jullie zijn met elkaar broeders en zusters, tempel van de Heer, levende stenen door God verkoren om samen een geestelijk huis te vormen. Die toonhoogte moeten we vasthouden. Het hart opheffen, het hoofd omhoog steken en zo elkaar aanvaarden en samen een geestelijk huis vormen: oudgedienden en nieuwkomers, vrienden en vreemdelingen. Laat het huis, straks de Grote Kerk, een huis zijn met open deuren, waar de liefde van God aanwezig is. Want zó is de kerk bedoeld: huis van aanbidding, huis van ontmoeting. Als Hij ons voorgaat kunnen we samen gemeente zijn tot eer van Gods Naam, tot opbouw van elkaar en tot zegen van velen buiten de kerk. Daarin klopt het hartsgeheim van de kerk”.
Het afscheid voltooid.
Aan het eind van de dienst werd formeel afscheid genomen van de voormalig gereformeerde Midlumerlaankerk. De liturgische voorwerpen werden een voor een opgenomen, waarbij de voorganger telkens een gebed uitsprak. Telkens klonk ook het “Blijf in ons midden, ga met ons mee”. Zo werden de Paaskaars, de kanselbijbel, het doopvont, het antependium en het avondmaalstel in processie naar buiten gedragen, om volgende week in de Grote Kerk weer een plaats te krijgen.
De laatste woorden die in de voormalig gereformeerde Midlumerlaankerk door de voorzanger gezongen werden waren: “Amen, Halleluja”. Daarna werd de kerkdeur gesloten.
Gedenkboek gepubliceerd.
Ter gelegenheid van de buitengebruikstelling van de Midlumerlaankerk werd een gedenkboek gepubliceerd, dat ter beschikking gesteld werd van de gemeenteleden. We hopen daarop binnenkort uitvoerig terug te komen.
© 2021. GereformeerdeKerken.info