Laatste dienst in ‘De Hoekstien’ te Britsum (Frl.).
Op zondag 29 december 2024 werd in de protestantse (voormalig gereformeerde) kerk De Hoekstien aan het Stedpaed in het Friese Britsum de laatste kerkdienst gehouden.

De voorgangers waren leden van de Voorbereidingsgroep, die de dienst organiseerden. De zangkoren De Welle en Twalûd verleenden medewerking aan de dienst. Het thema van de dienst was ‘Dankbaarheid’. Enkele liederen werden in het Fries gezongen.

Welkom.
Ook het welkomstwoord was in het Fries. “We zijn hier in een heel bijzondere dienst bijeen. We nemen afscheid van ons kerkgebouw De Hoekstien”. Verteld werd over de voorbereidingen voor de dienst. Daarbij waren ook de drie Open Kerkdagen een belangrijk onderdeel; deze werden van donderdag 26 tot en met zaterdag 28 december 2024 gehouden in de kerk. “Daardoor ontstond eigenlijk een reüniegevoel, waar vele herinneringen werden opgehaald over alles wat men in de kerk beleefd had. We zitten vandaag vast en zeker met een raar gevoel in de maag in deze kerk: we zeggen wel eens dat een kerk ‘maar hout en stenen’ is, maar deze stenen zijn wel allemaal op elkaar gelegd door mensen van ons. We hebben elkaar echter nog. We laten De Hoekstien achter, maar de liefhebbende God gaat met ons mee”.

De Schriftlezing.
Gelezen werd Psalm 84 uit de ‘Bijbel in gewone taal’: ‘Ik houd van Uw huis’.
De overdenking.
Een van de voorgangers sprak onder meer woorden van de volgende strekking:

“Misschien bent u op een of meer van de Open Kerkdagen geweest om nog even die sfeer te proeven, rond te lopen. Het voelde als je tweede thuis. Wat liggen hier veel herinneringen, wat is hier veel gebeurd. Wat hebben we veel meegemaakt, wat konden we hier ons zelf zijn. Natuurlijk is dit een pijnlijke dag omdat we dit gebouw gaan verlaten. Het gaat gepaard met emotie, pijn en verdriet, en we mogen dat gerust laten zien”.
“Maar we mogen ook omzien in dankbaarheid! Dankbaar voor de ruimte voor persoonlijke groei. De Hoekstien is een warme deken geweest om alle mensen heen. Een huis waar God heeft willen wonen en waar wij samenkwamen om God te aanbidden en verbinding met Hem te zoeken, en om onze dank uit te zingen”.


“Vandaag voelt het op deze plek misschien alleen maar als verlies, of misschien ook als een noodzakelijk kwaad. Maar misschien ook als een mogelijkheid om door het verlies de kansen te zien. Soms moeten we iets achter laten, afstaan, maar uiteindelijk moeten we verder gaan, het leven vervolgen. Ook nadat deze kerk dichtgaat, blijven we als gemeente samen onderweg gaan. We kunnen ons wel druk maken om kleine dingen, maar laten we eens uitzoomen, dan zien we dat God al eeuwen doorgaat met Zijn werk, dat de gemeente door Hem gebouwd wordt, dat we ons niet druk hoeven te maken, maar dat we in overgave onze weg kunnen vervolgen”.
“Ik voel een sterke verbondenheid met elkaar in deze gemeente. Wat een fijne gemeenschap hebben wij toch. We zouden er niet zonder willen en kunnen. Het geeft moed en vertrouwen. Verbondenheid is voor ons allen immers een belangrijke waarde. We koesteren het. Het is net als bijvoorbeeld je mooie voetbal die je koestert. Je wilt dat ‘ie altijd zo mooi blijft. Daarom wil je ‘m veilig opbergen, zodat er geen stof bij komt, het ding niet nat wordt. Zo kun je er van genieten”.



“Maar verbondenheid in een vitrine ís het niet. Verbondenheid moet in praktijk gebracht worden, want dat is voor ons een essentiële waarde. Laten we die verbondenheid met God en met elkaar in de komende tijd meer diepgang geven. We hebben in het verleden als gemeente voor veel uitdagingen gestaan. Bijvoorbeeld toen we geen eigen dominee hadden, of in de coronatijd. Het is ons samen gelukt”.

“Laat je gebruiken als levende stenen, die samen in verbondenheid een gemeenschap vormen, waar God Zelf een plaats vindt om te wonen. Wij zijn de levende stenen van De Hoekstien. Laten we met onze nieuwe predikant elkaar vast blijven houden. God geeft zoveel kansen om van betekenis te zijn voor de ander. We doen het niet uit eigen kracht. God is met ons”.
“We laten dit gebouw achter ons. We kijken terug. We oogsten. We laten met pijn in het hart zaken achter en nemen mee wat we beleefden. God blijft Dezelfde. Bouw verder op de fundamenten die gelegd zijn. Wij blijven ook na het afscheid van De Hoekstien als gemeente bij elkaar en we kunnen nog in drie prachtige kerken in de andere dorpen samenkomen. We staan niet op straat! Amen”.

Afscheid van het kerkgebouw.
Aan het eind van de dienst werd behalve bij het orgel en de beamer stil gestaan bij de liturgische voorwerpen. Bij het uitdragen daarvan werden korte gebeden uitgesproken, die door de gemeente werden beantwoord met ‘Blijf in ons midden, ga met ons mee’.
Gemeenteleden droegen vervolgens de liturgische voorwerpen de kerk uit: achtereenvolgens waren dat de kaars uit de herdenkingshoek, het doopvont, de dooprol en de knielbank, het avondmaalsstel en het antependium, de Bijbel, en de paaskaarsen van de drie andere kerkgebouwen in de protestantse gemeente. De Paaskaars van De Hoekstien bleef in de kerk staan.
De gemeenteleden, gevolgd door de leden van de koren, verlieten tenslotte zingend De Hoekstien met een brandende kaars, aangestoken aan de paaskaars van De Hoekstien.

Na de dienst kwam men bijeen om met een kop koffie na te praten.
Translation into English:
The Easter Candle Remained in “De Hoekstien”…
Final Service in ‘De Hoekstien’ in Britsum.
On Sunday, December 29, 2024, the last church service was held in the Protestant (formerly ‘gereformeerde’) church De Hoekstien at the Stedpaed in Britsum, Friesland.
The officiants were members of the Preparatory Group, who organized the service. The overall leadership was in the hands of two church members. The choirs De Welle and Twalûd contributed to the service. The theme of the service was ‘Gratitude.’ Many songs were sung in Frisian.
Welcome.
The welcome address was also delivered in Frisian:
“We are gathered here for a very special service. Today, we bid farewell to our church building, De Hoekstien.” The speech shared reflections on the preparations for the service, which included three Open Church Days held from Thursday, December 26, to Saturday, December 28, 2024.
“This gave rise to a feeling of reunion, where many memories were shared about everything that had taken place in the church. Today, we are surely sitting here with a strange feeling in our stomachs: we often say that a church is ‘just wood and stones,’ but these stones were all laid by members of our community. However, we still have each other. We leave De Hoekstien behind, but the loving God goes with us.”
Scripture Reading.
Psalm 84 from the ‘Bijbel in Gewone Taal’ (Bible in Everyday Language) was read: ‘I love Your house.’
Reflection
One of the officiants shared words along the following lines:
“Perhaps you attended one or more of the Open Church Days to soak up the atmosphere one last time, to walk around. It felt like a second home. So many memories are stored here, so much has happened. We experienced so much, and we could truly be ourselves here. Of course, this is a painful day because we are leaving this building. It comes with emotion, pain, and sorrow, and it is perfectly okay to express those feelings.”
“But we can also look back in gratitude! Grateful for the space for personal growth. De Hoekstien has been a warm blanket around everyone. A home where God has chosen to dwell and where we came together to worship Him and seek connection with Him, singing our thanks.”
“Today, this place might feel like nothing but loss, or perhaps a necessary evil. But perhaps it also presents an opportunity to see possibilities through the loss. Sometimes, we need to leave something behind, to let go, but ultimately to move forward and continue living. Even after this church closes, we will continue our journey together as a congregation. We might worry about small things, but let’s take a step back and see that God has been at work for centuries, building the church through Him. We don’t need to worry; we can continue our way in trust and surrender.”
“I feel a strong sense of connection within this community. What a wonderful congregation we have. We wouldn’t want or be able to do without it. It gives us courage and confidence. Connection is a vital value for all of us, and we cherish it. It’s like your favorite soccer ball—you cherish it and want it to stay beautiful forever. So, you place it in a display case to keep it clean and dry, to enjoy it as it is.”
“But connection in a display case is worthless. Connection must be put into practice, as it is an essential value for us. Let us deepen our connection with God and one another in the coming time. In the past, as a congregation, we have faced many challenges, such as when we had no pastor or during the COVID-19 pandemic. Together, we managed to overcome them.”
“Let yourselves be used as living stones that, together in connection, form a community where God Himself finds a place to dwell. We are the living stones of De Hoekstien. Let us remain close to each other with our new pastor. God provides so many opportunities to be meaningful to others. We do not act by our own strength; God is with us.”
“We leave this building behind us. We look back. We reap. We leave behind what pains us and take with us what we experienced. God remains the same. Build further on the foundations that have been laid. Even after saying goodbye to De Hoekstien, we will remain united as a congregation and can gather in three beautiful churches in the other villages. We are not left out in the cold! Amen.”
The Liturgical Objects.
At the end of the service, attention was given to the liturgical objects, as well as the organ and the projector. While the liturgical objects were carried out, brief prayers were spoken, to which the congregation responded, ‘Remain in our midst, go with us.’
Church members then carried the liturgical objects out of the church in the following order: the candle from the memorial corner, the baptismal font, the baptismal roll, the kneeling bench, the communion set, the antependium, the Bible, and the Easter candles from the three other church buildings in the Protestant community.
The Easter Candle from De Hoekstien remained in the church.
Finally, the church members, followed by the choir members, left De Hoekstien singing, each carrying a lit candle lit from De Hoekstien’s Easter Candle.
Fellowship.
After the service, attendees gathered for coffee to reflect and share their thoughts.