Verbouwde kerk in Barneveld in gebruik genomen.
Op zondag 12 september 2021 werd in een goed bezochte eerste kerkdienst de protestantse Emmaüskerk te Barneveld ‘informeel’ in gebruik genomen. Na een ingrijpende verbouwing werd de vroegere (voorheen gereformeerde) Bethelkerk aan de Groen van Prinstererlaan 2 namelijk getransformeerd tot de protestantse Emmaüskerk.
De ‘laatste’ dienst in de vroegere gereformeerde Bethelkerk werd gehouden op 30 augustus 2019, waarna de verbouwing begon. Op 29 augustus 2021 werd de officiële laatste dienst gehouden in de (vroegere hervormde) Immanuëlkerk, die verkocht is aan een Moslimgemeenschap in Barneveld. Beide gemeenten kerken in het vervolg samen in de verbouwde Emmaüskerk.
Van 12 september tot 25 oktober 2021 worden allerlei activiteiten georganiseerd die met de ingebruikname van de kerk te maken hebben en in het weekend van 29 tot en met 31 oktober 2021 zal de kerk feestelijk en officieel in gebruik genomen worden.
Van buiten naar binnen…
De dienst, die om half tien buiten het kerkgebouw begon, werd geleid door ds. A. Plantinga, ds. A. Nicolai, ds. P. Spaa en ds. J. Esveldt. Buiten de kerk werd – terwijl de gemeente in het kerkgebouw de gebeurtenissen via een livestream kon volgen – na votum en groet de naam van de kerk door een paar kinderen onthuld. Een van de voorgangers legde uit wat de naam Emmaüskerk betekent.
De dienst werd vervolgens in de kerkzaal voortgezet met het binnenbrengen van de liturgische voorwerpen. Dat waren achtereenvolgens – afgewisseld door gebeden en zang – de paaskaars, het water voor het doopvont, het avondmaalsstel en de kanselbijbel. Ook het orgel en de andere instrumenten werden daarbij betrokken. Tenslotte werden twee nieuwe ‘gedenkplaatsen’ in de kerk in gebruik genomen, namelijk die voor de namen van overledenen en voor de namen van hen die gedoopt worden.
In het daarna volgende ’tweede gedeelte’ van de dienst vond onder meer de overdenking plaats, die uiteraard handelde over het verhaal van de Emmaüsgangers.
“Wat gebeurt er op de weg van Jeruzalem naar Emmaüs? Nadat de twee mannen in Jeruzalem met eigen ogen gezien hadden dat Jezus, van wie ze alles hadden verwacht, doodgemarteld was aan het kruis, gingen ze bijna in stilte op weg naar hun huis in Emmaüs. Een derde persoon liep plotseling met hen op en vroeg hun: Wat is er aan de hand? Waarom zijn jullie verdrietig?”
“De eerste les die we van dit verhaal leren is: op het goede moment instappen in waar iemand naar toe gaat, en dan vragen naar wat er in hem of haar leeft. Tijd nemen voor de ander. De woorden van de ander tot je laten doordringen. Jezus wil hen leren kennen in hun verdriet. De mannen stonden versteld. Weet u dat niet? Christus is gekruisigd!”
(…) “Hoe zijn wij met elkaar kerk en christenen in deze wereld? Wat is uiteindelijk de opdracht die we hier samen hebben? Jezus zegt: je hart open stellen voor de ander. Je laten aanraken door het verhaal van de Schrift, dat overdenken en vervolgens tot actie overgaan. Het hoort er allemaal bij. Het startpunt is steeds de Schrift, dan volgt het ‘herkauwen’ van de tekst, en dan uiteindelijk doen”.
Van ‘binnen’ naar ‘buiten’…
“Ik vind het een verrassing hoeveel ‘doen’ er in onze gemeente is. De ZWO, de diaconie, zoveel mensen op zoek naar de ander in pastoraal opzicht, het betrokken zijn bij elkaar dichtbij en ver weg. We realiseren ons dat in Syrië tal van kerken met de grond gelijk gemaakt zijn. Vandaar ook straks de actie voor de wederopbouw in Syrië”.
“Emmaüs is een verzamelpunt, Jezus wordt toegelaten, en dan is er de overtuiging: we moeten het vertellen, tot in Jeruzalem toe. Jezus is er en zal er zijn. Emmaüs is nooit het eindstation, maar verzamelplek en beginstation. Mensen gaan dan onmiddellijk op weg. Ze hebben het licht van Christus gezien, ze zijn niet meer bang voor het duister. Ze gaan op pad. We zijn niet kerk om het kerkzijn zelf, maar we zijn kerk ten dienste van anderen. Het draait er niet om of je uit kerk A komt of uit kerk B, of uit kerk C, maar je gaat op pad. Ook over je eigen muren heen”.