“De plek die ons kracht mocht geven…”

Na ruim zeventig jaar voor het laatst naar de Westerkerk te Bergentheim…

Op zaterdag 21 januari en zondag 22 januari 2023 werd afscheid genomen van de protestantse (voormalig gereformeerde) Westerkerk aan de dr. H.J. Postlaan in het Overijsselse Bergentheim, “waar we samen sinds 1951 lief en leed deelden”.

De Westerkerk in Bergentheim (foto: Reliwiki, ds. H.J. Douwes, Amsterdam).

Het Open Huis op zaterdag.

Voorafgaande aan de afscheidsdienst op zondag was er op zaterdag 21 januari 2023 Open Huis van 11.00 uur tot 15.00 uur, en had men gelegenheid om voor de laatste keer de kerkzaal en de bijgebouwen te bekijken onder het genot van een kopje koffie of thee. Er klonk muziek, een presentatie werd vertoond van filmpjes en foto’s ’uit het rijke verleden van de kerk’, en men kon samen herinneringen ophalen. Voor de basisschoolkinderen was een kleur- en tekenwedstrijd georganiseerd; hun werkjes werden in het afscheidsweekend in het bij de Westerkerk behorende ’t Kruispunt tentoongesteld.

Ook werd ter gelegenheid van het afscheid van de Westerkerk een herinneringsboek gemaakt, dat binnenkort zal worden gepubliceerd en waarin ook het afscheidsweekend een plaats zal krijgen. Op de verschijning van het boek komen we t.z.t. uiteraard terug.

De afscheidsdienst op zondag.

Op zondag 22 januari waren er twee vieringen: om 10.00 uur was er een dienst met als thema ‘Aan tafel’ en werd in de Westerkerk voor het laatst het Heilig Avondmaal gevierd. Daarna kon men samen een kop koffie of thee nuttigen en rond half een ’s middags kon men in ’t Kruispunt samen lunchen.

Het interieur van de Westerkerk te Bergentheim (foto: Reliwiki).

Om 14.00 uur begon de tweede kerkdienst die dag, die in het teken stond van het afscheid van de Westerkerk. In de dienst gingen voor ds. G. Rohaan en ds. G.G. Rohaan-van de Kamp.

In het gebed dankte de predikant voor de vele jaren waarin het Woord van God in de Westerkerk verkondigd mocht worden. Aandacht werd gevraagd voor het verdriet dat het verlaten van deze kerk met zich meebrengt, omdat zich in dit gebouw zoveel heeft afgespeeld. “Geef dat we ruimte ervaren om Uw Woorden te horen en ons te laten bemoedigen en te troosten door uw Woord”.

In het begin van de dienst werd de uitslag bekend gemaakt van de tekenwedstrijd. Ook werd een gedicht voorgelezen: Herinnering. Psalm 84 werd gelezen en gezongen: ‘Hoe lieflijk is uw woning, Heer van de Hemelse machten’.

De verkondiging.

Bij wijze van verkondiging werd aandacht besteed aan de functie en de diepere betekenis van de liturgische voorwerpen, die in het kerkelijk leven zo’n belangrijke plaats innamen. Achtereenvolgens werd bij elk van deze liturgische voorwerpen stilgestaan, werd een lied gezongen, een woord gesproken en een gebed gedaan.

Bij de Paaskaars werd gezongen lied 287: 1. ‘Rond het Licht dat leven doet’. “Licht speelt een centrale rol in het christelijk geloof. Bij de schepping werd de duisternis opgeslokt door het licht. God is Licht en in Hem is geen duisternis. God is als een schild en een Zon, schreef de dichter van psalm 84. “Ik ben het Licht van de wereld. Wie in Mij gelooft heeft Licht om te leven. De Paaskaars is daar het symbool van. Tot op de dag van vandaag heeft dat licht hier in onze kerk gebrand”.

Kosteres Hilda Ribberink (naast haar haar man Henk) sloot, nadat alle kerkgangers de kerk verlaten hadden, voor de laatste maal de kerkdeuren (foto: Prot. Gemeente Bergentheim).

Bij de bijzondere kanselbijbel uit 1645 werd van lied 287 het tweede couplet gezongen: ‘Rond het boek van Zijn genade noemen wij elkaar bij name’. “Niet alleen de Paaskaars brengt licht, maar ook ontvangen we Licht op onze levensweg als we de Bijbel open doen en Gods Woorden op ons laten inwerken. ‘Uw Woord is een lamp voor mijn voet en een licht op mijn pad’. Niet voor niets ligt de Bijbel open op de liturgische tafel”.

Bij het Doopvont werd het derde vers van lied 287 gezongen: ‘Rond het water van de doop’. Daarbij werd aandacht besteed aan de belangrijke betekenis ervan, namelijk dat je door de doop bij God hoort, dat Zijn Naam over jouw leven wordt uitgesproken. “Ik heb u bij uw naam geroepen, gij zijt Mijn”. Met het bevestigend beantwoorden van de doopvragen legden de ouders eigenlijk opnieuw belijdenis van het geloof af. “Op Stille Zaterdag werd het doopvont gevuld en stonden we stil bij onze eigen doop, door het hoofd met het doopwater te bekruisen”.

Bij de avondmaalstafel werd het vierde vers van lied 287 gezongen: ‘Rond de tafel, in de kring’. “Vanmorgen hebben we de Maaltijd van de Heer hier voor het laatst gevierd, samen met de doop een van de sacramenten die onze kerk kent. De Geest is daarin op een bijzondere manier aanwezig. Iedereen die dat proeft mag dat ervaren. Je mag kracht van Boven ontvangen; God is er en Hij helpt je. Nieuwe moed krijg je door het avondmaal samen te vieren. Deze tafel maakt ons één. Dat vieren we. De collectezak hoort bij de avondmaalstafel. ‘Wat je ontvangt mag je doorgeven’.”

Nadat de kerkdeuren gesloten waren zong de verzamelde gemeente buiten het eerste en derde vers van Lied 704: ‘Dankt, dankt nu allen God’ en werd de zegen uitgesproken door de predikanten Gijsbert en Geralda Rohaan-van de Kamp (foto: Prot. Gemeente Bergentheim).

Tot slot werd het vijfde couplet van lied 287 werd gezongen. “Op de plek waar ik nu sta” – het podium voorin de kerk – “stond regelmatig de kist van een overledene. We gaven die geliefde mens uit handen, in de handen van God. Op dit podium werd ook de zegen meegegeven aan hen die in het huwelijk traden en kregen nieuwe ambtsdragers de zegen mee. Hoe zouden we de kerkdeuren straks achter ons kunnen sluiten als de Geest van God ons daarbij niet zou helpen?”

Als slotlied werd gezongen lied 423: ‘Nu wij uiteengaan vragen wij God: ga met Uw licht voor ons uit’.

Na de collectes verlieten de gemeenteleden het kerkgebouw, waarna de kosteres de kerkdeuren van de Westerkerk voor het laatst sloot. De gemeente zong daarna het eerste en derde vers van Lied 704 (“Dankt, dankt nu allen God“), waarna de predikanten de zegen uitspraken.

© 2023. GereformeerdeKerken.info