Laatste dienst in de gereformeerde kerk te Harskamp.
Op zondagochtend 27 augustus om 10 uur werd de laatste dienst gehouden in de gereformeerde kerk te Harskamp, omdat het bedehuis per 1 september 2023 aan de eredienst wordt onttrokken (de wijkgemeente Harskamp behoort tot de Protestantse Gemeente te Ede).
Ds. Tineke Volgenant-Beima ging in de dienst voor; zij was van april 2016 tot eind december 2022 predikant van de kerk, maar preekte er ook daarna nog regelmatig. De organisten Maarten van de Kuilen en Bert Rebergen bespeelden het orgel. Muzikale medewerking werd verder verleend door het Waaijenberg Ensemble. Tijdens de dienst werd de wijkkerkenraad uit het ambt ontheven.
Over de liederen.
De gekozen liederen pasten goed bij deze laatste dienst in Harskamp, waar nagedacht werd over de afgelopen jaren en wat nog komen gaat. Het intochtslied was lied 280 de verzen 1, 2, 3 en 7 (De vreugde voert ons naar dit huis); verder werd gezongen lied 687 uit de bundel ‘Opwekking’: Heer wijs mij uw weg; gezongen werd ‘over het verlangen naar het huis van God en naar de ontmoeting met God’, zoals verwoord in psalm 84 de verzen 1 en 6 (Hoe lief’lijk, hoe goed is mij, Heer, het huis waar Gij Uw Naam en eer hebt laten wonen bij de mensen); en lied 460 uit de bundel ‘Hemelhoog’ (Ik zal er zijn). Aan het eind van de dienst werden gezongen lied 416: Ga met God en Hij zal met je zijn en lied 90a: O, God die droeg ons voorgeslacht.
In het gebed werd gevraagd om ‘ontferming, als weemoed ons overvalt, ook als we zien dat de kerk krimpt en kinderen niet meer naar de kerk gaan’, en ‘om ons vertrouwen op U te stellen en te blijven getuigen dat van U de toekomst is. Als we niet weten welke weg we moeten gaan, wijs ons dan de weg’.
Over de geschiedenis van de kerk.
De voorzitter van de wijkkerkenraad, Kees Jochemsen, vertelde iets over de geschiedenis van de Gereformeerde Kerk van Harskamp, ook te vinden op onze website: over het militair oefenterrein, dat iets voor 1900 in gebruik genomen werd en waar met geld van De Gereformeerde Kerk te Ede een Christelijk Militair Tehuis gesticht kon worden (tot 1928 werd daar ook gepreekt); over hoe de gemeenteleden van Harskamp uiteindelijk werden opgenomen in de kerk van Ede; over de jaren ’50, toen men niet alleen op het idee kwam een eigen kerk te bouwen, maar die wens ook realiseerde toen
ds. B. Slingenberg (1908-1975) van Ede de eerste paal de grond in joeg en de kerk in 1959 in gebruik genomen kon worden; hoe in 1966, na het harmonium, een heus kerkorgel de kerkzang ging begeleiden en hoe de groeiende gemeente te groot werd en de kerk van Harskamp in de jaren ’80 uitgebreid moest worden, nu met een bovenverdieping voor de jeugd; hoe het kerkelijk leven bloeide, geëvangeliseerd werd op omliggende campings en hoe dat uiteindelijk door gebrek aan medewerkers moest worden gestopt; hoe het kerkelijk werk langzaam maar zeker terugliep en de financiën zorgen baarden. ‘Vandaag wordt de laatste dienst gehouden van de wijk Harskamp. Maar als er ergens een deur sluit, opent zich elders een venster of een deur. Hopelijk zult u zich op een andere plaats ook thuis gaan voelen. God, zegen ons vertrek, dat we thuis zijn bij U’, aldus de voorzitter van de wijkraad.
De overdenking.
De eerste Schriftlezing was uit Jozua 1 vers 1-9, waar Jozua van God opdracht krijgt zich gereed te maken om met het volk Israël de Jordaan over te trekken om het Beloofde Land binnen te gaan. ‘Laat je door niets weerhouden of ontmoedigen, want Ik sta je bij’.
Uit het Nieuwe Testament werd gelezen Mattheus 28 de verzen 19 en 20, het Zendingsbevel, mét de belofte: ‘Ik ben met jullie alle dagen, tot aan de voltooiing van deze wereld’.
De predikant overdacht de Schriftlezingen daarna ongeveer als volgt: “De deuren van de gereformeerde kerk van Harskamp worden straks voor de eredienst voorgoed gesloten. De Bijbel, de avondmaalskelk, de doopvont en de paaskaars zullen worden weggedragen. Deze ons zo vertrouwde kerk wordt verlaten, deze plaats van ontmoeting en bemoediging, waar werd gedoopt, belijdenis gedaan, waar getrouwd werd en waar geliefden werden uitgedragen”.
“We moeten nuchter constateren dat de tijden veranderen. Er zijn minder kerken nodig. Maar loslaten doet desondanks zeer, en roept emotie, verdriet, gemis op. Daar moeten we echter niet bij stil blijven staan. We moeten dieper zoeken naar de dankbaarheid. Dát moet de toon van deze dienst zijn: dankbaarheid dat God hier was en dat Hij Zijn Naam hier al die 64 jaren lang onder de mensen heeft laten wonen. Daarom moeten we terugkijken in dankbaarheid. Bij de emotie mogen we ook verdergaan in vertrouwen en steun zoeken in de woorden die Jozua van God ontving op de grens van het Beloofde Land. Mozes had gezegd: ‘Wij willen van hier niet optrekken als Gij niet met ons mee gaat’. Maar Mozes was gestorven; hoe moesten ze nu de grens over gaan? Hoe zou de toekomst er uit zien?”
“Voelen we die onzekerheid zelf ook niet in deze dienst? Hoe gaan wij verder? Zullen wij een plek vinden binnen de Protestantse Gemeente Ede? Maar Ede is voor velen ook ver weg. Of gaan we verschillende kanten uit? Wat blijft er dan over van de gemeenschap die we hier hadden? Al de vieringen, de uitstapjes, de contacten en veel fijne herinneringen. Wat zo vertrouwd was valt weg. We staan op de drempel van iets nieuws. Daarom moeten we luisteren naar hoe de Heer Zijn volk moed insprak toen ze het Beloofde Land zouden binnengaan: “Ik zal niet van je zijde wijken. Weest vastberaden, standvastig”. We mogen onze teleurstelling en onzekerheid bij Hem brengen. Dan wil God ons bij de hand nemen: wees vastberaden en standvastig. Maar dat is ook een gebod (vers 9): “Ik gebied je dus, wees vastberaden en standvastig”. En direct daarna komt ook de belofte: ‘Ik zal niet van je zijde wijken!’”
“Hoe onzeker de toekomst ook is, je krijgt de belofte van de Heer mee. Hij staat je bij. Hij helpt je. Ga met God en Hij zal met je zijn. Maar dat vraagt ook iets van ons: gehoorzaamheid om Hem daarin te vertrouwen om standvastig en vastberaden te zijn. We kunnen dat omdat we weten wie God is: ”Ik ben met jullie alle dagen, tot aan de voltooiing van deze wereld”. Dat is de bemoediging die we vandaag van God meekrijgen, om onbevreesd de toekomst tegemoet te gaan”.
Aan het eind van de dienst.
In het slotgebed werd gedankt ‘voor de vele jaren in dit huis waar we U en elkaar vonden en waar we voorbede mochten doen voor elkaar en voor de wereld, en voor de onderlinge liefde en het meeleven; werd ook gevraagd om het vinden van ‘een nieuwe weg in een gemeente waar we ons opnieuw verbonden weten met U en met elkaar’. (…) We danken U voor hen die ons voorgingen, die hebben bijgedragen aan deze gemeente. We bidden u voor hen die andere wegen zijn gegaan’.
Aan het eind van de dienst werden de Bijbel, de avondmaalsbeker, de doopvont en de paaskaars de kerk uitgedragen. Bij elk liturgisch voorwerp werd een kort woord gesproken dat door de gemeente beantwoord werd met het gezongen ‘Blijf met Uw genade bij ons, Heer onze God’.
Na afloop van de dienst was er gelegenheid nog even samen na te praten onder het genot van een kop koffie.
Open dag.
De dag voorafgaande aan deze laatste dienst was de kerk op zaterdagmiddag 26 augustus 2023 enkele uren opengesteld, zodat ieder die dat nog graag wilde, ‘een keer op zijn/haar gemak in de kerk van Harskamp kan rondlopen om gedachten en herinneringen de vrije loop te laten’.
(Ook in de voormalig hervormde Taborkerk te Ede werd zondag 27 augustus de laatste dienst gehouden.)
© 2023. GereformeerdeKerken.info.