Op zondag 4 september 2022, ’s morgens om 10 uur, werd de afscheidsdienst gehouden in de gereformeerde kerk aan de Nieuw Loosdrechtsedijk in Loosdrecht. De laatste dienst stond onder leiding van mevr. ds. H.M. Ploeger. Medewerking werd verleend door het koor en natuurlijk door de organist.
De laatste dienst werd nodig omdat – zoals we al eerder meldden – de Gereformeerde Kerk te Loosdrecht (die ongeveer 260 leden telt) en de protestantse wijkgemeente Bethlehemkerk in Hilversum in het vervolg samengaan. Het gereformeerde kerkgebouw aan de Loosdrechtsedijk is na afloop van de dienst buiten gebruik gesteld.
De predikant maakte in het gebed gewag van weemoed, maar ook van dankbaarheid bij de laatste kerkdienst in ‘ons dierbare kerkgebouw’. “We sluiten aan in de rij van al die mensen die in de afgelopen jaren hier Uw Woord gehoord hebben. Als de twijfel ons overvalt, fluister ons dan in dat U met ons meegaat. Dat U ons niet loslaat”.
De overdenking.
De overdenking ging over het verhaal van de Emmaüsgangers (Lucas 24). “Waar woont God? Die vraag kun je stellen als je afscheid neemt van een kerkgebouw. We laten hier zoveel aan waarde en herinneringen achter. Dat gaat gepaard met rouw en verdriet, vooral voor hen die lang of zelfs al een leven lang aan dit gebouw verbonden zijn. Misschien is er daarnaast ook een klein beetje opluchting, omdat er perspectief voor de toekomst is voor onze kleine gemeente. Daarom zijn we hier vandaag om afscheid te nemen van dit gebouw, dit ‘Huis van God’.”
“Maar waar woont God? Hoe laat Hij Zich kennen? God woont daar waar men Hem binnenlaat. Dat is het eerste. Waar we ook samenkomen, we mogen vertrouwen hebben in de aanwezigheid van God als we Hem binnenlaten. Van harte hoop ik dat we de openheid voor God behouden en dat we Hem kunnen binnenlaten”.
“Het verhaal van de opgestane Christus met de Emmaüsgangers is ook het verhaal van Gods aanwezigheid, waar hij wordt binnengelaten. De Emmaüsgangers waren teleurgesteld. Wat zo mooi begon, leek voorbij, voorgoed. Ze hadden geleefd in de hoop dat Hij Israël zou bevrijden. Maar nu was Jezus gestorven”.
“De schaduw van Emmaüs kan ook over ons leven komen, een grauwsluier over ons leven leggen. Teleurstellingen, ziekte, gemis, spanningen op het werk, in de relatie. Maar opeens is er een Derde: Jezus, niet herkend. Hij verschijnt ook bij twijfelende mensen, ook bij hen bij wie de hoop verdwenen is. Dat is zo bemoedigend! Daarin laat Jezus ons niet alleen. Hij zoekt ons op, gaat mee als reisgenoot. Hij geeft de ruimte om je verhaal te vertellen, zoals de Emmaüsgangers. Zij kunnen hun verhaal bij Hem kwijt.”
“Jezus legt uit dat Gods weg door lijden heen gaat, door diepten, maar telkens geeft God een nieuw begin. Dan begint de teleurstelling te verdwijnen. De Emmaüsgangers dringen er bij Hem op aan om bij hen te blijven en Hij gaat met hen mee. De gast wordt Gastheer, want Hij neemt het brood, breekt het en deelt het uit. Dan worden hun ogen geopend.”
“Dat kan ons ook overkomen. Hij is het, onzichtbaar, maar Hij gaat met ons mee, zoekt ons op, luistert. God is daar waar wij hem binnenlaten. Ook deze kerk was voor velen zo’n plaats. Het verhaal vertelt ons dat God ons niet loslaat, hoe we ook verder gaan. God zal er zijn voor ons. Uiteindelijk is het aan God hoe ons verhaal verder gaat, hier of in Hilversum. Laten we samen blijven zoeken naar momenten en plaatsen waar we God kunnen binnenlaten in ons leven. Want God woont waar wij hem binnenlaten.”
Het afscheid.
Na de overdenking werd door de predikant bij enkele liturgische voorwerpen een gebed uitgesproken: bij de Paaskaars, het doopvont, de bijbel, het avondmaalsstel, bij de kaarsen ter herinnering aan de overledenen en bij het antependium. Deze werden daarna door enkele gemeenteleden de kerk uitgedragen. Op zondag 11 september 2022 zullen ze in de Bethlehemkerk in Hilversum weer worden binnengedragen.
De voorzitter van de kerkenraad sprak een dankwoord en zei trots te zijn op kerkenraad en gemeente die de moedige beslissing hebben genomen om samen te gaan met de Bethlehemkerk in Hilversum. Ook sprak hij zijn dank uit aan kerkenraad en wijkkerkenraad in Hilversum die het mogelijk maakten om bij hen in te trekken. Een ‘groot woord van dank’ werd gesproken aan het adres van de predikant voor alles wat zij in de afgelopen jaren voor de gemeente deed. Dit dankwoord werd door de gemeente beaamd met applaus.
Op verzoek van de kerkenraadsvoorzitter werd samen als slotzang het ‘Ere zij God’ gezongen, waarna men achter in de kerk een kop koffie kon nuttigen.