Laatste dienst in de Noorderkerk te Ede.

Op zondag 2 juli 2023, ’s middags om drie uur, werd in de Noorderkerk te Ede ‘de laatste eredienst onder verantwoordelijkheid van de wijkkerkenraad’ gehouden. Tot de sluiting van de kerk werd al eerder besloten (over die beslissing ontstond in de Noorderwijkgemeente onrust). Uiteindelijk zal in de Protestantse Gemeente te Ede vermoedelijk alleen de (voormalig gereformeerde) Beatrixkerk als vierplaats overblijven.

In de dienst ging voor ds. Caroline Oosterveen en het orgel en de piano werden bespeeld door Jan Broekhuis. Het thema van de dienst was ‘(wee-) moed’. “Dat thema is me uit het hart gegrepen”, zei de ouderling bij het begin van de dienst. “We kunnen terugkijken op vele jaren mooie diensten in de Noorderkerk, en nu moeten we afscheid nemen van dit prachtige gebouw. Maar als gemeenteleden nemen we geen afscheid van elkaar. In het vervolg komen we vanaf 1 september met de andere wijken samen in de Beatrixkerk of in de Open Hof”.

De dienst werd begonnen met drie coupletten van Het Lied van de Noorderkerk, gezongen door De Heren van Noord: “De oude kerk, die staat op deze plaats, was meer dan 100 jaar een onderkomen (…)”, en het vierde couplet werd door allen gezongen: “Al waren wij hier lange tijd bijeen en hoopten we ook bij elkaar te blijven (…)”.

“Dit is een middag die diep ingrijpt in ons hart”, zo sprak de predikant in het openingsgebed. “We vergeten het waardevolle, het oude niet, het gaat mee naar de andere plekken. (…) Als wij elkaar als mensen niet meer vasthouden, waar blijven we dan? We bidden om een eenheid waarin we voor elkaar zorgen, ook als we het niet met elkaar eens zijn. Geef ons moed voor de toekomst”.

De lezingen waren uit Marcus 6 vers 30 tot 46 (het teken van de broden), waar Jezus zijn discipelen opdracht geeft: ‘Geef de menigte te eten’. Vijf broden en twee vissen voedden vijfduizend mensen en daarvan bleef er ruimschoots over.

Na het zingen van lied 836 (“O, Heer, die onze Vader zijt, vergeef ons onze schuld”) legde de predikant de betekenis uit van het liturgisch bloemstuk, dat bestond uit ‘allemaal mooie bloemen die er samen prachtig uitzien omdat ze in contact staan met de bron, het levende water’, waarmee ook en vooral de Noorderkerkgemeente bedoeld werd.

Overdenking.

“En dan opeens is die er, die dag. Het lukt ons soms niet om ons verdriet onder woorden te brengen. We hebben allemaal wel eens een afscheid meegemaakt. Ook nu weer. Maar hoe neem je goed afscheid? Wij leven al een hele tijd naar deze dag toe dat onze wegen gaan scheiden; maar vandaag staan we er expres bij stil. Het kan voelen als een prop zonder waarde die je weggooit. Alsof alles er niet meer toe doet. Maar je moet niet denken dat afscheid er niet toe doet. Een prop kun je zien als een teken van weemoed. Alles wat we hier hebben meegemaakt, het doet er allemaal toe. We maken er geen prop van om weg te gooien. Alles wat er was doet er echt toe. Maar hoe neem je goed afscheid?”

“Dat dachten de discipelen ook toen ze de mensen te eten gaven voordat dezen weer naar hun huizen teruggingen. Jezus werd met ontferming over de mensen bewogen, omdat het mensen waren als schapen zonder herder. Jezus maakte duidelijk dat je nooit zomaar iemand kunt wegsturen. ‘Geven jullie hun maar eerst te eten’; geef ze iets mee waardoor ze gevoed kunnen worden. Anders kunnen ze helemaal niet naar een andere plek gaan. Kijk maar gewoon wat er is. Iets wat je geeft is altijd een offer. Dan is het voor en van iedereen; dan is het delen met elkaar. Dingen over hebben voor elkaar en daar iets moois van maken. Dat is een teken van het Koninkrijk. Als je gelooft, geloof je niet in een waardeloze prop, maar dan geloof je dat die prop, alles wat je beleefde, waarde heeft en dat je die prop open mag vouwen. Als je zo met elkaar omgaat dan zeg je: ‘Ik laat je gaan in vrede en ik vind het moedig als je op je eigen manier je hart volgt op een plek waar het voor jou goed toeven is, want we drinken uit dezelfde bron’. Het verhaal dat je vertelt wordt anders als er ontferming bij is. Het pleit ervoor dat we het leven niet een waardeloos propje laten zijn. Vouw het uit en laat de vouwen en de gebrokenheid er maar in zitten, maar gooi het niet weg”.

“Als iedereen naar huis gaat is het tijd om uit te rusten zegt Jezus. De weemoed om het verliezen van mensen die je elke week zag, is niet makkelijk. Rust is dan belangrijk. ‘Gaan jullie maar vast naar een rustige plek, dan stuur ik de mensen wel vast weg (in de oorspronkelijke tekst betekent dat loslaten)’. Zoek je rust, denk na over je leven. We kunnen elkaar loslaten in de vrede van Christus. Waar je ook gaat, Ik ga met je mee. Ik zal zorgen dat je leven niet bij die prop blijft, maar als je die uitvouwt, dat je dan de waarde er van ziet”.

“Als u een straks propje uit de fles hier op de tafel meeneemt en het openvouwt, ziet u iets van het ‘Noorderlicht’, hoe wij het met elkaar hier in de Noorderkerk meegemaakt hebben. Er zitten twee kleine blinkende steentjes in met allerlei verschillende vlakjes. Een voor je zelf en een voor een ander misschien, aan wie je het wilt geven omdat die ook iets heeft uitgestraald van het ‘noorderlicht’. Zonder u was het niet gelukt hier zo’n mooie gemeente van te maken”.

Na de verkondiging werd gezongen lied 835 de verzen 1 tot 4: ‘Jezus ga ons voor deze wereld door, en U volgend op Uw schreden gaan wij moedig met U mede’.

In het slotgebed bad de predikant om liefde voor elkaar. ‘Laat Uw ontferming ons leven omlijsten. Dan kunnen we weer verder. We danken u voor alle moedige en weemoedige mensen die hier of elders met ons verbonden zijn. In de afgelopen eeuw bent U met ons meegegaan. Er is zoveel gebeurd. Dat zijn de glanzende kralen die we meenemen. We vragen u om de dingen die we hier hebben meegemaakt en die nu worden afgesloten, te laten meewerken aan een vruchtbare toekomst. Dank U voor de gemeente die we mochten zijn en dank U voor Uw Zoon die ons niet wil loslaten in Zijn ontferming. Ga Gij met ons mee’.

De Paaskaars uitgedragen.

Tijdens het gezamenlijk gezongen slotlied, lied 423, (“Nu wij uiteengaan vragen wij God: ga met Uw licht voor ons uit!”) droeg de ouderling van dienst de paaskaars de kerkzaal uit. Met de zegen werd deze laatste dienst in de Noorderkerk te Ede afgesloten.

Na de dienst was er gelegenheid voor ontmoeting in de foyer van de kerk. Een aantal gemeenteleden had voor iets bij de koffie en een hapje en een drankje gezorgd. “Er is dan alle gelegenheid om terug te kijken op de vele goede dingen die gebeurd zijn in onze wijk de afgelopen jaren”.

Beeldverslag van de laatste dienst in de Noorderkerk te Ede >