5. De Gereformeerde Kerk te Arnhem (1907). ( < Naar deel 2 ) – Al vrij vlot nadat de Doleantie in 1886 was begonnen, traden de synodes van de Christelijke Gereformeerde Kerk en van de Nederduitsche Gereformeerde Kerken (doleerende) in overleg om te spreken over de mogelijkheid van eenwording.
Toen de Gereformeerde Kerk te Rotterdam in 1908 ontstond door ineensmelting van de Christelijke Gereformeerde Gemeente (c.q. Gereformeerde Kerk A) en de Nederduitsche Gereformeerde Kerk (c.q. Gereformeerde Kerk B), was de landelijke samenvoeging van beide kerkgenootschappen al zestien jaar oud (tot stand gekomen op 17 juni 1892).
1. Van 1930 tot 1945. Ds. W. de Graaf (van 1930 tot 1937). ( < Naar deel 2 ) – In de periode van 1930 tot 1945 dienden ds. W. de Graaf (1898-1984) van Hoogersmilde en ds. J. Koppe (1904-2002) van Wagenborgen de kerk van Ommen.
6. De Nederduitsche Gereformeerde Kerk (doleerende) c.q. Gereformeerde Kerk Rotterdam B (1887-1908). ( < Naar deel 2 ) – Ook na de Afscheiding van 1834 door ds. H. de Cock (1801-1842) te Ulrum bleef het in de hervormde kerk onrustig.
Paesens en Moddergat gaan samen (1889). ( < Naar deel 1 ) – Omdat Moddergat kerkelijk altijd bij de hervormde gemeente van Nes en Wierum had behoord, sloot men zich logischerwijze, nadat in Nes en Wierum de Doleantie had plaatsgevonden, zich bij de Dolerende Kerk van Nes en Wierum aan.
( < Naar deel 1 ) – De kerk op de Ringdijk werd te klein. De gemeente groeide. Op advies van ds. Schweitzer werd in 1910 daarom een tweetal commissies in het leven geroepen, waarvan één bedoeld was om geld bij elkaar te krijgen voor de bouw van een nieuwe kerk. Natuurlijk werden in de … Lees verder De Gereformeerde Kerk te Buiksloot (2)→
Onderzoek naar het aantal hervormd-gereformeerde fusies en naar het aantal (van oorsprong) gereformeerde kerkgebouwen. Het aantal Gereformeerde Kerken (PKN) in ons land dat zich in 2015 volgens het Jaarboek 2015/2016 van de PKN nog steeds ‘Gereformeerde Kerk’ noemde, is (volgens het nieuwe PKN Jaarboek 2020/2021) door fusie met een hervormde gemeente met 29% gedaald.
Ds. J. Oosterveen (van 1919 tot 1927). ( < Naar deel 1 ) – Aanvankelijk werd de kerkenraad teleurgesteld door het verloop van het beroepingswerk, toen ds. J. Oosterveen (1883-1961) van Geesteren en Gelselaar (in de Achterhoek) bedankte. Nadat nogmaals een beroep op hem was uitgebracht nam hij dit echter aan.
In de nummers van 13, 20 en 27 juli 1963 van het Centraal Weekblad voor de Gereformeerde Kerken in Nederland kwamen we onder meer de volgende berichten tegen over plaatselijke Gereformeerde Kerken.
5. De Nederduitsche Gereformeerde Kerk (doleerende) (1887-1893). ( < Naar deel 2 ) – In Amsterdam trok de kerkelijke strijd in de jaren ’80 van de negentiende eeuw – onder leiding van dr. A. Kuyper (1837-1920) – veel aandacht. Deze zou uitlopen op de tweede orthodoxe uittocht uit de hervormde kerk, die we de Doleantie … Lees verder De Gereformeerde Kerk te Zwartsluis (3)→