‘Het is niet makkelijk de sleutel om te draaien’

Laatste dienst in gereformeerd kerkelijk centrum ‘De Wijnstok en De Rank’ te Giessen-Rijswijk.

In het kerkelijk centrum De Wijnstok en De Rank in het Noord-Brabantse Giessen-Rijswijk werd op zondagmiddag 11 februari 2024 om half drie ’s middags de laatste dienst gehouden.

Het liturgisch centrum werd op zondag 11 februari 2024 voor het laatst gebruikt…

De ‘dankdienst en afsluiting met ruimte voor rituelen’ stond onder leiding van ds. Bert van de Linden en ds. Matthea Klaasse (voor het verloop van de dienst verwijzen we naar de Orde van Dienst). Er werd niet alleen stilgestaan bij het afscheid en de sluiting van het kerkgebouw, maar ook werd ‘uitgekeken naar de toekomst, samen met de Gereformeerde Kerk te Andel’, waar in het kerkgebouw aldaar de kerkdiensten in het vervolg gehouden zullen worden.

De verkondiging.

Ds. Bert van de Linden stond uiteraard stil bij het buiten gebruik stellen van de kerk van Giessen-Rijswijk, en gaf in kort bestek een overzicht van de geschiedenis die in 1842 begon in een schuur in Giessen, waar ‘illegale’ kerkdiensten gehouden werden [door de overheid verboden]. In 1850 – toen de kerkenraad bevestigd en daarmee de gemeente geïnstitueerd werd – bouwde men in Giessen een kerkje dat tot 1931 in gebruik was. Want op 16 januari dat jaar werd het nieuwe kerkgebouw aan de Maasdijk in gebruik genomen, dat in 1978 te klein werd. Daarom kocht toen men het voormalige gemeentehuis te Rijswijk, dat als kerkgebouw werd ingericht en waar sindsdien de kerkdiensten gehouden werden. Vandaag voor het laatst.

… Klaar om de liturgische voorwerpen naar buiten te dragen…

Meer dan 180 jaar geleden begon het dus. Maar eigenlijk begon het toen niet. Het begon met Abraham, zo’n 4.000 jaar geleden. Het echte begin gaat dus eeuwen verder terug. Abraham staat aan het oerbegin van de reis van gelovigen door de wereld, onderweg naar de toekomst die God ons wijst. Het huidige bonte gezelschap van zusters en broeders komt nog maar net kijken, maar ze lopen mee in de bonte stoet van mensen die het geloof in de God van Abraham hebben omarmd.

Ook wij als gemeente lieten sporen in de geschiedenis achter, net als Abraham. Sporen van diaconaat, van pastoraat, ook in samenwerking met andere kerken. Onze kerk gaat weliswaar sluiten, maar God blijft doorgaan met wat Hij lang geleden begon. Ook als er een kerk dichtgaat gaat Hij door.

Het avondmaalstel wordt van de liturgische tafel verwijderd…

Christenen worden in de Bijbel ‘mensen van de weg’ genoemd. Ook de leden van de Gereformeerde Kerk van Giessen-Rijswijk zijn ’mensen van de weg’. Wij gaan op reis naar De Voorhof in Andel. Dat doet pijn, omdat we ons eigen gebouw moeten verlaten, dat na ongeveer vijfenveertig jaar voor de zondagse eredienst gesloten wordt. Het zal niet makkelijk zijn om sleutel straks om te draaien. Er is in deze kerk gedoopt, belijdenis gedaan, er werd getrouwd en er werd afscheid genomen van een geliefde, er werd gebeden, gerouwd, getroost en bemoedigd. Het was een fijne plaats van ontmoeting. Jullie – zei de predikant tot de gemeente – hebben het er goed met elkaar gehad. Met gemotiveerde vrijwilligers is met dit gebouw veel bereikt toen het in 1978 feestelijk in gebruik genomen werd.

De dooprol en het doopbekken worden verwijderd….

En nu wordt de kerk buiten gebruik gesteld. Een kerk verlaten en achterlaten brengt verdriet met zich mee. Abraham moest ook opbreken; het zal ook hem moeite gekost hebben. We worden (eigenlijk zijn we het al) lid van De Gereformeerde Kerk te Andel, waar we op de ons vertrouwde wijze verder mogen gaan. Opbreken is ook je horizon verbreden. Per vandaag breken we op. God wijst ons de weg. Abraham breekt op om op weg te gaan naar het onbekende, naar de toekomst. God vraagt ook van ons vertrouwen als Hij tot ons zegt: ‘Ga’. Geloof en gezond verstand doen ons opbreken om ons bij de kerk in Andel aan te sluiten.

De bijbel is van de preekstoel gehaald…

Ook vanaf volgende week trekken altijd reisgenoten met je mee. Broeders en zusters waarmee je al jaren lang opliep, maar ook kom je veel nieuwe gezichten tegen, want geloven doen we samen. God zegende Abraham om een zegen voor alle volken te zijn. De belofte aan hem treft alle volkeren. Ook wij, als inwoners van het Land van Heusden en Altena, vallen in de prijzen. God is niet aan één planeet, één continent, land of dorp gebonden. Er zijn voor Hem geen grenzen. Jezus is het aantrekkelijke Licht dat verder schijnt dan de paar vierkante meters van deze kerk. Waar we ook zijn, Hij roept ons op Hem te volgen. Iedere zondag worden we weg geraapt uit ons drukke leven en op één hoop samen geharkt. De kerk is een vriendenkring rondom Christus. Zó wilden we kerk zijn en zo willen we ook kerk blíjven.

Voor het laatst naar buiten…

Na de verkondiging.

Na de lezing van de geloofsbelijdenis door ds. Matthea Klaasse en het zingen van Lied 885 vers 1, werd afscheid genomen van de ambtsdragers.

Daarna dankte de predikant in het gebed ‘voor wie U was en zult zijn, altijd Dezelfde. U gaat met ons mee. Dank voor alles wat U ons gegeven hebt op deze plek. Dank voor de gemeenteleden van nu die in vriendschap met elkaar omgaan als een hechte gemeenschap. Dank voor alle gemeenteleden die ons voorgingen en die zoveel gedaan hebben om de kerk te stichten en op te bouwen. Dank voor Uw toekomstperspectief in tijd en eeuwigheid’.

Afscheid van het kerkgebouw.

De liturgische voorwerpen werden de kerkzaal uit gedragen…

Tenslotte volgde het officiële afscheid van het kerkelijk centrum van de kerk van Giessen-Rijswijk. Ds. Van de Linden deed bij een aantal liturgische voorwerpen een kort gebed, dat door de gemeente beantwoord werd met de woorden: ‘Blijf in ons midden, ga met ons mee’.

Achtereenvolgens werd gebeden bij de liturgische tafel, de knielbank, de kansel, de paaskaars, de bijbel, het doopbekken en de avondmaalschaal. Tijdens het zingen van het slotlied, psalm 121 (“Ik sla mijn ogen op naar de bergen, van waar komt mijn hulp?“), werden de voorwerpen de kerkzaal uitgedragen, waarna ook de gemeenteleden de kerkzaal verlieten.

Tot slot werd de kerkdeur van de kerkzaal gesloten door een kerkenraads- en gemeentelid die de bouw en opening van het kerkgebouw nog had meegemaakt.

De deur van de kerkzaal werd definitief gesloten…

De liturgische voorwerpen worden volgende week, zondag 18 februari, de gereformeerde kerk van Andel ingedragen. Daarover hopen we uiteraard t.z.t. te berichten.

Geen gedenkboek.

Namens de kerkenraad werd aan de redactie van GereformeerdeKerken.info meegedeeld dat er geen gedenkboek verschijnt, omdat daarvoor onvoldoende animo was.

Beeldverslag van de laatste dienst >