De schrijver, John de Young (in Nederland gewoon Jan de Jong), zoon van mr. Pieter de Jong, een belangrijke persoonlijkheid in de vroege geschiedenis van de gemeenschap van Roseland, schreef dit verhaal in 1908, dat gebaseerd is op zijn diepgaande kennis van Roselands geschiedenis.
De gereformeerde kerk in het Drentse Elim werd op 7 december 1941 geïnstitueerd. Deze maand bestaat die kerk dus 75 jaar. Op zondag 11 december 2016 wordt dit feit met een speciale ochtenddienst herdacht en gevierd.
De gereformeerde Generale Synodes Sneek (1969-1970) en Dordrecht (1971-1972), en die niet alleen, kregen een stortvloed van bezwaarschriften te verwerken tegen moderne, althans ‘nieuwe’, theologische denkbeelden die in die tijd de ronde gingen doen.
Enige tijd geleden berichtten we dat de gereformeerde kerk van Onderdendam overging in handen van de ‘Stichting Oude Groninger Kerken’ en dat in het voor de eredienst gesloten kerkgebouw een ‘Centrum Amsterdamse School’ wordt gevestigd. Hoog tijd om de historie van de vroegere Gereformeerde Kerk in Onderdendam onder de loep te nemen. De nadruk ligt daarbij op de jaren tot plm. 1950.
De kerkbouwactiviteiten in 1956 staan in schril contrast met de kerksluitingen van de laatste jaren. Hieronder een weergave van hetgeen op 26 mei 1956 in het Centraal Weekblad van de Gereformeerde Kerken gepubliceerd werd.
De Gereformeerde Kerk te Utrecht werd geïnstitueerd op 18 december 1835 en hield op te bestaan op 31 december 1955, honderdtwintig jaar oud. Per 1 januari 1956 werd deze kerk namelijk gesplitst in vier zelfstandige Gereformeerde Kerken, waarover straks meer. In 1980 werden aanvankelijk drie van de gesplitste kerken weer samengevoegd, zodat toen de Gereformeerde Kerk van Utrecht opnieuw werd geïnstitueerd.
In het onderstaande verhaal beperken we ons vooral tot de periode tussen 1835 en 1955. We gaan bovendien kort in op wat daarna gebeurde.
Het Graafschap Bentheim en Ostfriesland waren in het begin van de negentiende eeuw gedeelten van de Pruisische provincie Hannover, gelegen aan de grens met Nederland. Weliswaar werden beide landstreken gescheiden door het Emsland, grotendeels katholiek, maar toch hadden beide gebieden op geestelijk en kerkelijk terrein steeds een nauwe band van met elkaar gehad. Sinds de Generale Synode Utrecht 1923 werden de kerken in beide Duitse gebieden officieel tot de Gereformeerde Kerken in Nederland gerekend.
In 1893 vertrok ds. H.H. Beuker (1826-1900), geboren nabij Emlichheim in Duitsland, naar Muskegon (Michigan) in Amerika. Hij werd daar predikant bij de Christian Reformed Church in America en vanaf 1894 was hij hoogleraar aan het Calvin-Seminary te Grand Rapids.
De vroegere Gereformeerde Kerk te Oostvoorne was een kleine gemeenschap. Toch is aan die kerk een interessant verhaal verbonden, waarover we in dit artikel in beknopte vorm iets meer vertellen. Daarbij beperken we ons voornamelijk tot de periode 1900 tot 1960.
Van het ‘kerkje van Ten Hoopen’ tot de ‘Maranathakerk’.
Inleiding.
Al eerder berichtten we dat het gereformeerde kerkje ‘Maranatha’ te Haaksbergen weliswaar vooralsnog niet zal worden afgestoten, maar vooralsnog alleen dienst zal blijven doen als onderkomen voor kerkelijke vergaderingen. Aanleiding om een korte blik te werpen op het eerste gedeelte van de geschiedenis van de Gereformeerde Kerk te Haaksbergen.