De voorlopige commissie voor fondsvorming geïnstalleerd.
( < Naar deel 2 ) – Opnieuw werden stante pede spijkers met koppen geslagen: nog tijdens de provinciale synode van 9 mei 1871 – waarin het voorstel van de classis Heerenveen was aangenomen – werd de voorlopige ‘Commissie voor Binnenlandsche Zending’ geïnstalleerd, die verantwoording schuldig zou zijn aan de provinciale vergadering van de Christelijke Gereformeerde Kerk in Friesland. Haar taak was ‘fondsvorming’ te realiseren.
Ds. H. van Hoogen (1836-1907) werd lid van de commissie voor de fondsvorming. In 1893 emigreerde hij trouwens naar de V.S.
( < Naar deel 1 ) – Maar goed, ondertussen gebeurde er nog weinig. Vandaar dat ds. M.H.J. Bosch (1821-1885) van Workum de classis Sneek van 23 maart 1864 voorstelde er bij de provinciale vergadering op aan te dringen meer te doen voor de inwendige zending.
In dit verhaal geven we een overzicht van het ontstaan van het provinciaal georganiseerde evangelisatiewerk van de Christelijke Afgescheidene Kerk in de provincie Friesland.
Deze Christelijke Afgescheidene Gemeenten waren op de eerste Friese provinciale vergadering (op 1 januari 1836) aanwezig (kaart: Google).
( < Naar deel 2 ) – Nog voor het vertrek van ds. De Lange werd het beroepingswerk aangevat. Achtereenvolgens werden drie predikanten beroepen, die echter allen bedankten. Kandidaat P.R. Everaars (1919-1999) nam het door de kerkenraad op hem uitgebrachte beroep aan en deed op 15 februari 1948 intrede.
( < Naar deel 1 ) – Begin december 1905 besloot de kerkenraad een predikant te beroepen. Het was ds. G. Wisse (1873-1957) van Leiden (foutje: consulent ds. Gispen wist van het beroep niets af!).
Ds. G. Wisse (1873-1957) wilde eerst niet, maar later toch wel graag predikant in Lunteren worden, maar werd het niet.
De Gereformeerde Kerk in het Gelderse Lunteren werd geïnstitueerd op 5 augustus 1862 als Gereformeerde Gemeente onder het Kruis; dat landelijk kerkverband had zich rond 1838 afgesplitst van de hoofdstroom uit de Afscheiding van 1834, de ‘Christelijke Afgescheidene Kerk’.
Hellevloetsluis is in het midden van de negentiende eeuw een typisch havenstadje, gedomineerd door de daar gevestigde rijksmarinewerf. Het wemelt er van kroegen en bordelen. Maar onder de hervormde bevolking behoort vrijwel de helft tot de ‘mystiek-piëtistisch-gezinden’.
Honderdvijf jaar geleden, in juni 1914, verscheen bij uitgeverij Donner in Rotterdam ‘Van Strak gespannen snaren’, geschreven door ds. R.J.W. Rudolph (1862-1914), die een maand eerder overleden was.
In de nummers van 22 en 29 september en van 6, 20 en 27 oktober 1962 van het Centraal Weekblad voor de Gereformeerde Kerken in Nederland kwamen we onder meer de volgende berichten tegen over plaatselijke Gereformeerde Kerken.
( < Naar deel 1 ) – Het viel niet mee om het kerkelijk leven weer richting te geven, na de uittreding van de ongeveer zestig gemeenteleden die zich bij de vrijgemaakte kerk hadden aangesloten.
